Bivšem pomoćniku ministra unutrašnjih poslova Hrvatske i komandantu specijalne jedinice MUP-a Tomislavu Merčepu danas je produžen pritvor.
Protiv njega je podignuta optužnica zbog ratnog zločina protiv civila kojom se po komandnoj odgovornosti tereti za ratni zločin ubistva 43 osobe, među kojima je troje članova srpske zagrebačke porodice Zec.
Mihajlo, Marija i njihova 12-godišnja ćerka Aleksandra ubijeni su u noći sa 7. na 8. decembra 1991.
Iako su pred istražnim sudijom petorica pripadnika specijalne jedinice priznali zločin i protiv njih je podignuta optužnica, zbog ispitivanja bez prisustva advokata, oslobođeni su i nikad nisu krivično odgovarali za taj zločin.
U istrazi koja je vođena poslednjih šest meseci, utvrđeno je da je familija Zec ubijena automatskim puškama koje je zadužila Merčepova jedinica i da su, nakon što je Mihajlo ubijen u kući, Marija i Aleksandra do stratišta kod planinarskog doma Adolfovac na planini Medvednici iznad Zagreba prevezene automobilom kojim se koristila MUP-ova jedinica.
Tamo su dovedene vezane i pokrivenih očiju i usta, a nakon ubistva tela su im prekrivena zemljom i đubretom.
Merčepom se bavila i američka CIA koja je krajem 2006. na svojoj internet stranici učinila dostupnim izveštaj iz oktobra 1995. o njegovoj ulozi u zločinima nad Srbima na Pakračkoj poljani i u Gospiću, Vukovaru i Zagrebu.
U dokumentu na deset stranica Merčep je predstavljen kao hrvatski parlamentarac i bivši paravojni komandant za koga se rašireno verovalo, čak i u krugovima hrvatske vlade, da je direktno odgovoran za teška kršenja ljudskih prava i druga nezakonita dela tokom 1991. godine.
Merčepa je u svom izveštaju pomenula i međunarodna nevladina organizacija za promovisanje i zaštitu ljudskih prava Amnesti Internešenel (AI) u vezi sa komandnom odgovornošću za više zločina koji se ne navode poimence.
Merčep je 2000. na predsedničkim izborima bio jedan od devet kandidata, a do pre nekoliko godina bio je u državnoj službi.
Merčep se kao direktni naredbodavac i organizatora dovodi u vezu sa zločinima njegove jedinice u Zagrebu gde su u paviljonu 22 Zagrebačkog velesajma imali i koncentracioni logor i Pakračkoj Poljani u zapadnoj Slavoniji gde je bilo stratište za žrtve, skoro sve Srba iz Zagreba, Kutine i pakračkog kraja.
Optužnica se ne bavi žrtvama u Vukovaru gde je po mnogim tvrdnjama umešan u odvođenje i likvidaciju 20 srpskih civila u leto 1991. pre borbi za grad i u Gospiću.
Dvoje mlađe dece Mihajla Zeca njihove hrvatske komšije su spasli iz kuće i prebacili ih u Banjaluku kod babe gde su živeli.
Pre nekoliko godine hrvatska vlada im je kao retkim članovima porodica srpskih žrtava dodelila odštetu, odnosno "'državnu jednostruku pomoć" u visini od milion i po kuna (nešto više od 200.000 evra).
Ime Aleksandre Zec nosi nagrada za ljudska prava Hrvatskog helsinškog odbora.
(Tanjug)
Mihajlo, Marija i njihova 12-godišnja ćerka Aleksandra ubijeni su u noći sa 7. na 8. decembra 1991.
Iako su pred istražnim sudijom petorica pripadnika specijalne jedinice priznali zločin i protiv njih je podignuta optužnica, zbog ispitivanja bez prisustva advokata, oslobođeni su i nikad nisu krivično odgovarali za taj zločin.
U istrazi koja je vođena poslednjih šest meseci, utvrđeno je da je familija Zec ubijena automatskim puškama koje je zadužila Merčepova jedinica i da su, nakon što je Mihajlo ubijen u kući, Marija i Aleksandra do stratišta kod planinarskog doma Adolfovac na planini Medvednici iznad Zagreba prevezene automobilom kojim se koristila MUP-ova jedinica.
Tamo su dovedene vezane i pokrivenih očiju i usta, a nakon ubistva tela su im prekrivena zemljom i đubretom.
Merčepom se bavila i američka CIA koja je krajem 2006. na svojoj internet stranici učinila dostupnim izveštaj iz oktobra 1995. o njegovoj ulozi u zločinima nad Srbima na Pakračkoj poljani i u Gospiću, Vukovaru i Zagrebu.
U dokumentu na deset stranica Merčep je predstavljen kao hrvatski parlamentarac i bivši paravojni komandant za koga se rašireno verovalo, čak i u krugovima hrvatske vlade, da je direktno odgovoran za teška kršenja ljudskih prava i druga nezakonita dela tokom 1991. godine.
Merčepa je u svom izveštaju pomenula i međunarodna nevladina organizacija za promovisanje i zaštitu ljudskih prava Amnesti Internešenel (AI) u vezi sa komandnom odgovornošću za više zločina koji se ne navode poimence.
Merčep je 2000. na predsedničkim izborima bio jedan od devet kandidata, a do pre nekoliko godina bio je u državnoj službi.
Merčep se kao direktni naredbodavac i organizatora dovodi u vezu sa zločinima njegove jedinice u Zagrebu gde su u paviljonu 22 Zagrebačkog velesajma imali i koncentracioni logor i Pakračkoj Poljani u zapadnoj Slavoniji gde je bilo stratište za žrtve, skoro sve Srba iz Zagreba, Kutine i pakračkog kraja.
Optužnica se ne bavi žrtvama u Vukovaru gde je po mnogim tvrdnjama umešan u odvođenje i likvidaciju 20 srpskih civila u leto 1991. pre borbi za grad i u Gospiću.
Dvoje mlađe dece Mihajla Zeca njihove hrvatske komšije su spasli iz kuće i prebacili ih u Banjaluku kod babe gde su živeli.
Pre nekoliko godine hrvatska vlada im je kao retkim članovima porodica srpskih žrtava dodelila odštetu, odnosno "'državnu jednostruku pomoć" u visini od milion i po kuna (nešto više od 200.000 evra).
Ime Aleksandre Zec nosi nagrada za ljudska prava Hrvatskog helsinškog odbora.
(Tanjug)
